شهید رحمت الله نادری بنی

 

 

زندگی نامه شهید رحمت الله نادری بنی

شهیدرحمت الله نادری بنی فرزند فرهاد در سال 1341 در شهر بن و درخانواده ای متدین و زحمت کش دیده به جهان گشود. ازهمان دوران کودکی فردی صبور و آرام بود و متانت خاصی در رفتارش مشاهده می شد.

به فرایض دینی اهمیت زیادی می داد و مقید به انجام دادن احکام دین بود. پس از اتمام تحصیلات دوره ی ابتدائی در شهر بن ، به همراه  خانواده عازم اصفهان شد. در اصفهان روزها کار می کرد و شب هابه تحصیل در مدرسه شبانه مشغول بود. پس از دوسال به همراه خانواده به زادگاهش بازگشت.

دردوران انقلاب حضوری فعال در جلسات سیاسی، مذهبی و راهپیمائی ها و تظاهرات ها داشت. نسبت به انقلاب بسیار دلسوز بود.

وی در اوایل جنگ به خدمت مقدس سربازی اعزام گردید. او که برای دفاع ازخاک وطن اسلامی اش سراز پا نمی شناخت ، پس از چند ماه خدمت در نیروی هوایی اصفهان ، چندبار به صورت مکتوب، درخواست انتقال به نیروی زمینی را نمود.

سرانجام در پی این درخواست ها ، از اصفهان به مناطق آبادان و ماهشهر اعزام گردید .و حدود پنج ماه ، دلیرانه در نبرد حق علیه باطل شرکت نمود، تا این که در بیست و یکم شهریورماه سال 1360 در سن بیست سالگی از ناحیه سرمورد اصابت ترکش خمپاره های دشمن بعثی قرارگرفت و روح پاکش ، مشتاقانه به سوی معبود پرکشید.

 

وصیت نامه شهید رحمت الله نادری بنی

 

«بسم الله الرحمن الرحیم»

 

این وصیت نامه را در مورخه 18/2/60 در قرارگاه پاسداری مهرآباد برای جبهه نوشتم و ساعت هفت و نیم شب این وصیت نامه را لازم دانستم که بنویسم، چون نزدیک است هجرت کنم ، عشق عجیبی درمن بوجود آمده است.

به طرف دزفول حرکت می کنیم ، عشق رفتن به جبهه دارم. ولی حس می کنم شما حرف های مرا باور نکنید ، ولی پدر و مادر برای رسیدن به حقیقت باید به جبهه برویم و به خاطر همین حرکت کردیم. ما پنج نفر بودیم که داوطلب شدیم که به جبهه برویم. چون فکر می کنیم اگرسربازی تمام شود و دنبال این عشق نرویم ، خداوند ما دوست نخواهد داشت و در رختخواب خواهیم مرد.

ولی پدرومادر درشهادت ، مرگ نیست ، زندگی است. و شما برای من غصه نخورید، برادرهایم جای مرا خواهند گرفت. آخرما چند تا برادر هستیم وحقش است که یکی از ما به جبهه برویم.

شما پدرومادر درنماز برای من از خداوند تقاضا و دعا کنید که ما با فکر عمل کنیم و عقب گرد نداشته باشیم. مرا حلال کنید. پدر و مادر برای من خیلی زحمت کشیدید ، مرا ببخشید ، اگر در کسی عشقی بوجود آمد دیگر نمی تواند صبر کند و باید برود.

مادراگرشهیدشدم، گریه نکن و یک شمع روشن کن و من راضی نیستم که گریه کنی . حیف که برادرم اسدالله را ندیدم که خداحافظی کنم.وقتی که آمد و من شهید شدم به او بگوئید غصه نخورد.

من چیزی ندارم که به شما هدیه کنم ولی عکسم را به خانواده هدیه می کنم که به آن خیلی علاقه دارم. اگر شهیدشدم نوار سبزی دور آن بکشید و قرمزبزنید.

راستی برادرنعمت االه یادم نمی رود که در باغ به تو گفتم که می خواهم به جبهه بروم و درنامه هم برایت نوشتم. حالا من می روم اگر برگشتم که هیچ ، ولی اگرشهیدشدم به فضل الله ، عزیزالله، و حجت الله آموزش نظامی یادبده ، چون که امروز اسلام لازم دارد و به خواهربزرگم بگو خاطراتم را خوب نگه دارد و رازدار باشد.

در ضمن به علیرضا اسلحه یاد بدهید ، باید بچه ها همه آماده باشند. اگرامام حکم جهاد بدهد، گوش به فرمان امام باشید چون پیروزی ازآن امام است. والسلام